نقشه راه اردوغان برای ادلب و اقلیم کردستان عراق 

گروه بین الملل: ترکیه این روزها سرگرم نقشه کشیدن برای حضور نظامی در استان ادلب سوریه است. ترکیه در طول سالهای اخیر همواره با یک تنش بزرگ روبرو بوده است. از یک سو کوشید همزمان اسد در قدرت باقی نماند و از سوی دیگر تلاش کرد کردها را در این کشور محدود سازد. دولت ترکیه خوب واقف است که کردهای سوریه یک هدف عمده را دنبال می کنند و آن هم دسترسی به ابهای آزاد می باشد چون در صورت رسیدن به این آبها می توانند نقشه سیاسی منطقه را در همه زمینه ها اعم از اقتصادی و سیاسی تغییر دهند. از این رو ترکیه برایش مهم است که این روزها در ادلب چه می گذرد. ترکیه در پی این است که در این استان حضور مستقیم نظامی داشته باشد.

به گزارش بولتن نیوز،  ترکیه از برگزاری همه پرسی اقلیم کردستان عراق بیشترین بهره را برد که با این ابزار بتواندروابط خود را با ایران و بغداد بهبود بخشیده و از یک کارت خوب برای بازی در سوریه برخوردار شود. براساس اخبار رسانه های ترکیه ارتش این کشور در راستای عملیات جدید در سوریه و منطقه «ادلب»، یگان‌های تکاور کاملا مجهز و خودروهای زرهی جدید در مرز سوریه مستقر کرد.

خبرنگار «آناتولی» از مرز با سوریه گزارش می‌دهد جوخه‌های جدیدی از خودروهای زرهی به همراه تکاوران نظامی از نیروهای مختلف، در منطقه «ریحانلی» واقع در استان جنوبی «ختای» مستقر شده‌اند. این نیروهای جدید که شامل چندین دستگاه تانک، توپخانه «هویتزر» و نفربر زرهی می‌شود، قرار است در منطقه کاهش تنش واقع در استان ادلب، استقرار پیدا کنند.

خبرگزاری آناتولی ماموریت عملیات نظامی جدید ترکیه در سوریه را برقراری آتش‌بس میان نیروهای دولتی و معارضان سوری در ادلب عنوان کرد. پیشتر روز شنبه «رجب طیب اردوغان»‌رئیس جمهور ترکیه اعلام کرده بود که اکنون عملیات بزرگی در استان ادلب در جریان است و این عملیات ادامه خواهد داشت.

در خصوص این اقدامات ارتش ترکیه، اردوغان با بیان اینکه «چنین قدمی برداشته شده و عملیات در جریان است»، افزود که نیروهای ترکیه هنوز وارد عملیات نشده‌اند و در حال حاضر شبه‌نظامیان مورد حمایت آنکارا درگیر آن هستند.

ادلب و نواحی اطراف آن از پایگاه‌های بزرگ گروه‌های معارض مسلح هستند و کنترل این مناطق را در دست قرار گرفته‌اند. نظامیان ترکیه، سال گذشته وارد شرق ادلب شدند و در عملیات موسوم به «سپر فرات» از گروه شورشی «ارتش آزاد سوریه» در جنگ علیه داعش و کردها حمایت کردند.

«مولود چاووش اوغلو» وزیر خارجه ترکیه نیز، روز شنبه در گفت‌وگو با شبکه‌ تلویزیونی «ان‌تی‌وی»، گفت: «هدف ما از استقرار نیروهای‌مان (در ادلب) توقف کامل هرگونه درگیری‌های مسلحانه است. ما همچنین خواستار مشارکت در روند سیاسی (در سوریه) هستیم. کارشناسان سازمان اطلاعات و نظامی‌ها به ارزیابی اوضاع در این منطقه اقدام خواهند کرد».

بدین ترتیب اردوغان با بهره گیری از تنش های جدید منطقه ای درصدد تثبیت موقعیت مکانی خود در عمق خاک سوریه به منظور مسدود ساختن راههای ارتباطی کردها با همدیگر از یک سو و از سوی دیگر قطع دسترسی کردها به دریا می باشد، امری که آمریکاییها هم بی میل نیستند کردها در سوریه به دریاها دسترسی داشته باشند. هرچند این حضور نظامی براساس توافقات آستانه موقت و برای بیرون راندن تروریستهای جبهه النصره سابق و فتح الشام حالا می باشد و بعد از تثبیت امنیت باید این نیروها بازگردند. نباید از یاد برد که ترکیه علیرغم همه دوستی که با سران کرد عراق داشت به هنگام حمله داعش به اقلیم از آنها حمایت نکرد از این رو اردوغان در صورت اخذ امتیازات بیشتر حاضر خواهد بود بار دیگر به کردها پشت کند

 از سوی دیگر قطعا حضور نظامیان ترکیه به معنای خاتمه حضور آنها به اسانی نخواهد بود. ترکیه نشان داده است در هرکجا حضور نظامی پیدا کرده به راحتی از آن منطقه خارج نشده است. کارشناسان و تحلیل گران بر این باور هستند که آنکارا امیدوار است درگیری میان کردهای سوریه و نیروهای بشار اسد در دمشق، مانع پیشروی بیشتر کردها در منطقه شود. در این بین هیچ دو کشوری بیش از ایران و روسیه به بشار اسد گرایش ندارند، همین امر چرخش اخیر ترکیه به سمت این دو کشور را بخوبی توجیه می‌کند.

ترکیه، بویژه بیش از همه مراقب استان کردنشین عفرین است که در مرز این کشور واقع شده. آنکارا نگران است مبادا واحد‌های کرد سوریه قلمروهایی از شمال سوریه را که توسط کردها به تصرف درآمده به عفرین متصل کرده و بنابراین یک موجودیت یکپارچه کرد را که از مرز ۵ عراق تا مدیترانه امتداد پیدا می‌کند، تأسیس کنند. آنکارا واحدهای کرد سوریه را به خاطر افزایش حملات علیه نیروهای ترکیه و عملیات نظامی تهدیدآمیز علیه عفرین متهم کرده است؛ اما تاکنون هر اقدامی در عفرین به دلیل استقرار نیروهای ارتش سوریه متوقف شده است. مسئولان ترکیه چنین استدلال می‌کنند که اگر بتوانند به نیروهای مخالف سوریه فشار وارد آورند تا از بخشی از قلمروهایی که تصرف کرده‌اند عقب‌نشینی کنند، روسیه و ایران چشم خود را بر حمله به عفرین خواهند بست؛ اما امیدهای ترکیه در این زمینه ممکن است کاملاً بی‌جا باشد. چرا که چالش‌های زیادی پیش‌روی همپیمانی جدید او با ایران و روسیه وجود خواهد داشت.

نخستین چالش آن است که برای قرن‌ها، ترکیه، ایران و روسیه رقبای یکدیگر و هر سه به دنبال حفظ تعادل قدرت در منطقه بوده‌اند. درست است که نگرانی‌های ترکیه از پیشروی کردها سرآغاز یک همپیمانی با روسیه و ایران در سوریه بوده اما برای آنکه این روابط حسنه شکل عمیق‌تری به خود بگیرد، لازم است ترکیه در سیاست‌های منطقه‌ای خود تغییرات اساسی ایجاد کند. آیا در خصوص تحولات جدید در عراق هم ترکیه به بستن دروازه های مرزی خود بااقلیم عمل خواهد کرد؟ اردوغان هم اکنون در حال تمرکز برای راههای جایگزین می باشد که بیشترین سود و کمترین آسیب را به همراه داشته باشد ولی قطعا در این بین هدفش کاهش فشار بر اقلیم نخواهد بود. شکی نیست اگر اردوغان موارد خواسته شده در خصوص اقلیم را عملیاتی نکند قطعا دستاوردی هم در سوریه نخواهد داشت لذا می کوشند با حفظ دستاوردهای اقتصادی قبلی در قالب جدید خود را اماده حضور بیشتر در سوریه کند و همزمان کردها را هم در سوریه و هم در عراق قیچی کند.